1.اگر بخواهیم سیل اخیر را در بستر اجتماع تحلیل کنیم، سیل چه چیزی را برده و چه چیزی را آورده است؟ دو نکته نخستین را باید پیش از پاسخ به این پرسش مطرح کنم: اول آنکه حوادث و مصیبت‌هایی که امروز در زمینه تخریب ساخته‌ها و اسکان‌های انسانی به وسیله رویدادهای طبیعی در سراسر جهان دیده شده و به شدت رو به افزایش هستند، یک پدیده «سیاره‌ای» به حساب می‌آیند که نتیجه گرم شدن اقلیم و عدم توجه سرمایه‌داران و سودجویان اقتصادی به اخطارهای فعالان محیط زیست و دامن زدن آنها به مصرف‌گرایی، بالا رفتن مصرف انرژی‌های فسیلی و آلودگی بیشتر کره زمین و تخریب سازکارهایی اتفاق می‌افتند که این سیاره را در طول میلیون‌ها سال در موقعیت‌های نسبی تعادل نگه می‌داشتند. سیل‌ها، گردبادها، زمین لرزه‌ها، فرو نشستن خاک، افزایش بیابان‌ها، کاهش سطح جنگل‌ها، آتش سوزی مراتع و جنگل‌ها، برخی از صدمات مستقیم این ندانم‌کاری و سودجویی سرمایه‎‌داری است...

عمده کارشناسان و مهندسین ایرانی، معتقدند که احداث سدها بر خلاف نظر بسیاری از سنت‎گرایان در ایران امری ضروری است و به هیچ وجه، امکان ادامه زیست نرمال در عمده مناطق کشور بدون سدهای موجود وجود ندارد.(کارشناسان شرکت سدسازی لار، 13/12/1396) وقتی بیش از 60 درصد از آب شرب شهر تهران از 5 سد اطراف شهر برداشت می‎شود، صحت چنین ادعایی بیش از پیش آشکار می‎گردد. ما بنا بر شرایط اقلیمی و رشد نامتوازن کشور، ناگزیر از احداث سد و پروژه‎های انتقال آب البته با مدیریت جامع و منطقی می‎باشیم که البته به هیچ وجه در نظام مدیریتی حاکم بر کشور، دارای موضوعیت نمی‎باشد. برای فهم وضعیت بهتر است به نمونه‎ی جنجالی سد گتوند اشاره می‎نماییم که سه شرکت مختلف نیمه‎دولتی ادعای انجام آن را دارند و از آن با عناوینی مانند "ننگ 4000 میلیاردی مهندسی ایران" یا به زعم پرویز فتاح وزیر نیروی وقت، "نجات‎بخش خوزستان" یاد شده است....

فاجعه حاصل از بارندگی بی‌امان و سيل كه شهرها و روستاها و زيست گاه‌هاي عشايري  قابل توجهي از كشور عزيزمان را در ايام شروع سال جدید درگير كرده متاسفانه خسارت جبران ناپذيري به جان و مال هموطنان مان وارد  و برخی از آنان را سوگوار كرده است. اين فاجعه هولناك که در 25 استان کشور رخ داد و جان بیش از 50 تن از هموطنمان را که برخی از آنان مسافران سفرهای نوروزی بودند را گرفت، بيش از هر چيز نماد بدل شدن امر طبيعي به يك فاجعه بزرگ در سطح ملی و البته سياسي است و باز بیش از هر چیز به دليل بي توجهي به هشدارهاي چندين ساله بسياري از متخصصان مختلف علوم توسعه، محيط زيست، انسان شناسان، جامعه شناسان ، اقليم شناسان، باستان شناسان و غيره است. روی‌گردانی از شیوه‌های علمی و به جای آن پناه بردن به تفکراتی که صرفا توسعه را یک لزوم و ضرورت بنگارد...

هشدارها برای بارندگی از قبل داده شد؛ قرار شد در چند روز آینده بارندگی در اقصی نقاط کشور و از جمله خطه شمالی را فراگیرد. و چه‌بسا عده‌ای هم این شادی را داشتند که سال جاری را قرار است با «برکت خداوندی» تمام و سال نو را با آن آغاز کنند. ایرانیان سال پربارانی نسبت به سال قبل تجربه کردند، رودخانه‌ها کمی جان گرفتند؛ زاینده‌رود نوزایی کرد، و با باران آخر سال این شادمانی بارانی می‌شد که چندبرابر شود. از 26 اسفند بارش برف و باران اکثر استان‌ها را دربرگفت، از جمله مازندران و گلستان. از یکشنبه صبح باران باشدت آغاز شد و لحظه‌ای قطع نمی‌شد، تمام طول شب را بارید با همان شدت، روز دوشنبه (درساری) از خانه بیرون رفتم، تمام خیابان‌ها را آب گرفته بود و در منطقه خروجی شهر به سمت کیاسر، آب جنگل‌ها را می‌شست و با گل درمی‌آمیخت و پایین می‌آمد. چرخ‌های ماشین در آب...