پیوند میان شهر و سینما پیوندی است دوسویه و مستحکم با قدمتی بیش از یک سده. سینما از نخستین روزهای پیدایش خود – اواخر قرن نوزدهم – تا کنون همواره خود را در نسبت با شهر و فضاهای شهری تعریف کرده است. سینما عنصر نو – ارتباطی را برای گفتگو با تماشاگر شهر نوپرداز قرن نوزدهمی بر می‌گزیند؛ برداشتهای سینمایی در مکانهای عمومیِ شهری نظیر تالارهای موسیقی، کافه‌ها، سالن‌ها و نمایشگاههای هنری، ضبط می‌شوند و به نمایش گذاشته می‌شوند. فیلمهای سینمایی این دوران به منابعی مهم و کلیدی درباره سیما و کالبد کلانشهرهای قرن نوزدهمی و اوایل قرن بیستم میلادی تبدیل شده است و شهر در سینما و سینما در شهر تعریف می‌شود. سینما گونه‌ای از ادارک و اندیشه را بوجود می‌آورد که به نوبه خود به خلق و ایجاد شکل‌های کالبدی جدید در محیط انسان‌ساخت و ارتباطات اجتماعی نوآور منجر شده که آرمانهای زیباشناسی نو را سبب می‌شود. با...