
از زبان روزگاران كهن ساره دستاران: اتاق كار استاد با پنجره روبه حياطش، آراسته است به قفسههای كتاب و لوحهای روى ديوار و دو شعر قاب شده در اين بين. قصیدهای سروده خودش است با عنوان «بزرگا مرد كه پدرم بود!»: «از سر نرفت سايه مهر پدر مرا / شكست بار دردگرانش كمر مرا» و شعرى از يكى از دانشجويانش باز در رثاى پدر. عشق به مولاعلى و درويشى و عشق به ايران و زبان پارسى را از پدر دارد، همچنان كه عشق به شاهنامه را. پدر بیتهایی از شاهنامه را به انگیزهها و بهانههای گوناگون میخواند و اين بیتها زنگ و آهنگى ديگرسان در ذهن كودكانه او داشت….. نويسنده ، مترجم ، پژوهشگر و استاد دانشگاه متولد دیماه ۱۳۲۷ در كرمانشاه دريافت مدرك دكترا از دانشگاه تهران، سال ۱۳۶۹ تدريس در دانشگاه از سال ۱۳۵۵ ، دانشگاه رازى كرمانشاه، دانشكده دماوند و دانشگاه علامه طباطبايى تعدادى...