نوشته : سرژ الیمی (Serge Halimi) برگردان : بابک دهقان URSS : اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی. درآغاز، این نام نه به یک منطقه جغرافیائی که به یک نظریه اشارت میکند : انقلاب جهانی. مرزهای آن، قیام پیروزمند در روسیه وسپس خیزش های مورد انتطار دردیگرنقاط جهان خواهند بود. درگوشه بالای راست پرچم سرخ بزرگی، داس وچکشی که نماد دولت جدیدی هستند که اولین سرود ملی آن انترناسیونال خواهد بود. بنیاد گذار شوروی، بی هیچ تردید انترناسیونالیست است. لنین بخش قابل توجهی از زندگی انقلابی حرفه ای خود را درتبعید گذرانده است (مونیخ، لندن، ژنو، پاریس، کراکوی، زوریخ، هلسینکی ...). واو تقریبا درتمامی مباحث جنبش کارگری مشارکت داشته است. در آوریل ۱۹۱۷، هنگامی که اوبه روسیه بازمیگردد و شاهد آغاز انقلاب و برکناری تزارمیباشد ، درقطارحامل او، که درشدیدترین لحظات جنگ بزرگ (جهانی اول) ازآلمان عبورمیکند، سرود مارسیز* بگوش میرسد، سرودی که برای رفقایش تجسم انقلاب فرانسه است. در نوشته های...

نوشته : کورین اماشه (Korine Amacher)* برگردان : بابک دهقان برآورد لنین، اندک زمانی پیش از اکتبر ۱۹۱۷، ازعلت شکست اولین تلاش برای سرنگونی حکومت تزاری در ۱۸۲۵ درسنت پترزبورگ، مشخصا این بود که شورشیان « ازخلق خیلی دور» بودند. گرچه او نگاه تحسین آمیزی به آنهائی می افکند که برای اولین باربه مقابله با تزاریسم برخاستند ، اما درعین حال برشکافی که میان بلشویک ها وشورشیان ۱۸۲۵ وجود داشت نیز تاکید میورزد. آنها، افسرانی ازخانواده های اشرافی بودند که هرگونه تفکر قیام خلقی را پس می زدند : کشتارمالکین ارضی بهنگام قیامهای بزرگ گذشته، وحشت عمیقی دراذهان اشرافیت باقی نهاده بود. انتقاد لنین از شورشیان ۱۸۲۵، که میخواستند حکومت تزاری را بدون اتکاء برمردم سرنگون کنند، آیا به خود مارکسیست های روسی نیزوارد نیست ؟ درواقع، مارکسیست ها طبقه کارگررا نیروی محرکه انقلاب میدانستند. بدینگونه، آنها اکثریت عظیم جمعیت امپراتوری روسیه تا سال ۱۹۱۷، یعنی دهقانان، که بنظرگئورگی پلخانف...

آنتونیو گرامشی / برگردان علیرضا نیاززاده نجفی ماکسیمالیست های روس همان انقلاب روس اند. امروز کرنسکی2، سریتلی3 و شرنوف4 از انقلاب اند. سازنده ی یک تعادل ابتداییِ اجتماعی، ماحصل نیروهایی که در آن هنوز میانه روها خیلی اهمیت دارند. ماکسیمالیست ها ادامه ی انقلاب اند، ریتم انقلاب اند: بنابراین خود انقلاب اند. این ها تجسم ایده – حد سوسیالیسم هستند، تمام سوسیالیسم را می خواهند. و این وظیفه را دارند: مانع سازشی نهایی میان گذشته ی هزارساله و ایده شوند، نمادِ زنده ی هدف نهایی ای باشند که باید به سمتش نیل کرد، مانع این شوند تا مشکل فوری امروز که باید حل شود طوری بزرگ شود تا تمام آگاهی را اشغال کند، تا تنها نگرانی شود، تا تبدیل شود به جنونِ متشنجی که سدّی غیرقابل عبور بر امکانات بعدیِ علَم کند. این ماکسیممِ خطر برای تمام انقلاب ها است: شکل گیری این ایده که لحظه ای معین از زندگیِ جدید...

آنتونیو گرامشی برگردان علیرضا نیاززاده نجفی چرا انقلاب روسیه انقلابی پرولتر است؟ با مطالعه ی روزنامه ها، با مطالعه ی کلیّت اخباری که سانسور اجازه ی انتشار می دهد خیلی نمی شود راجع به این موضوع چیزی فهمید. می دانیم که انقلاب را پرولتر ها (کارگران و سربازها) انجام دادند، می دانیم که کمیته ای از نمایندگان کارگری وجود دارد که کارکرد ادارات – که حفظ شان برای حل و فصل امور اجباری بود- را کنترل می کند. اما کافیست که انقلاب به دست پرولترها صورت بگیرد تا انقلابی پرولتری شود؟ جنگ هم به دست پرولترها صورت گرفت با این حال، فقط به این دلیل، عملی پرولتری نیست. برای آنکه این گونه شود لازم است تا عوامل دیگری هم دخالت کنند، عواملی که با روح انسان سر و کار دارند. لازم است که عمل انقلابی ورای پدیده ی قدرت خود را چون پدیده ی عادت هم نشان دهد، خود را در...

  در حدود یک دهه پس از جنگ جهانی اول و در آغاز بحران بزرگ مالی جهان، در سال 1929 فیلمی ساخته شد که امروز به نظر بسیاری از منتقدین و صاحب نظران برترین فیلم تاریخ سینمای مستند است{1} ؛ اما «مردی با دوربین فیلمبرداری» شاید واپسین تلاش فیلمساز نابغه ای بود برای اثبات خویش؛ چرا که در تمام عمر نگاه متفاوتش نادیده گرفته شده بود. اگر چه "مردی با دوربین فیلمبرداری" در زمان اکرانش با موجی از تحسین ها مواجه شد اما به اعتقاد آبراموف {2} ژیگا ورتوف « یک نابغه ی درک ناشده و ناشناس در دوران حیات خود» باقی ماند.  ژیگا ورتوف : ظهور یک نابغه دنیس آرکادیو ویج کافمن ( 1954-1896) که در تاریخ سینما او را با نام زیگا ( یا ژیگا) ورتوف می شناسیم، پسر کتابداری در شهر بیالیستوک، در ناحیه لهستانی امپراطوری روسیه بود. در ابتدای جنگ اول جهانی ( 1918 – 1914)...