
برگردان ناصر فکوهی معمار ِ انسانگرا(اومانیست)ی ایتالیایی، لئون باتیستا آلبرتی (Leon Batista Alberti) (1404-1472)، آثار بسیار گوناگونی از خود برجای گذاشت که به سه گروه تقسیم میشوند. رسالههای فنی، گفتگوها و نوشتارهای طنزآمیز. از جمله نوشتههای گروه نخست، رساله «هنر ساختن»(re aedificatoria) است که در سال 1483 منتشر شد. این اثر هم یک رساله برجسته و ارزنده و هم یک برنامه کاری روششناختی و هم نخستین رساله معماری غربی به حساب میآید. «...می گویند که ظرافت و خوشآمد، ریشهای جز در زینت و زیبایی ندارند. زیرا هیچکسی را، ولو بسیار اندوهبار و عبوس، ولو بسیار بیفرهنگ و گوشهگیر، نمیتوان یافت که در برابر چیزهای بسیار زیبا، بیاحساس، باقی بماند و آنها را به دیگر چیزها ترجیح ندهد، همانگونه که کسی را نمیتوان یافت که از چیزهای زشت بیزار نباشد و هرچیز بیارزش و پرتافتاده را کنار نزند و کمبود زیبایی را به حساب ِ نبود ظرافت و ارشمندی در چیزها...