
مورات ارگین ترجمه یوسف سرافراز در ایالات متحده، برتری [نژاد] سفید تداعیگر تاریخ طولانی بردهداری، خاطرات آن، جیم کرو و تجدید حیات کنونی نژادپرستی است. در دیگر قسمتهای جهان، ایده سفیدبودن میاندار بحث و جدلهای بسیار متفاوتی است. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، کارگزاران مدرنسازی از ایران تا افغانستان، و از ژاپن تا ترکیه به علم نژادی غربی روی آوردند تا از آن مبنایی برای آن دسته از کوششهایشان بسازند که به دنبال پذیراندن سفیدبودن ملتهایشان از دید غربیها بود، [تا به واسطهی آن] اعتماد به نفسی را که مردمشان در مبارزات ضداستعماری بسیار به آن نیازمند بودند، تزریق کنند، و تلاششان برای متمدنشدن را با صلاحیتهای نژادی تقویت کنند. هنگامی که علم نژادی به دنبال طبقهبندی جهان به نژادهای برتر غرب و نژادهای مادون دیگر بخشهای جهان بود، کارگزاران مدرنسازی سراسر جهان به این احکام علمی به منزلهیاعتباری برای کمپینهایشان توسل جستند. مورد ترکیه به خاطر...