آنتونیو گرامشی برگردان: علیرضا نیاززاده نجفی، سوفیا برتزو کارگران فیات به سر کار برگشتند. خیانت؟ ارتداد از هویت انقلابی؟ کارگران فیات انسان هایی از گوشت و استخوان هستند. یک ماه مقاومت کردند. نبرد و مقاومت را نه تنها برای خود، نه فقط برای کارگران تورینو، بلکه برای تمام طبقه ی کارگر ایتالیا به کار بردند. یک ماه مقاومت کردند. بعد از هفته ها و ماه ها از کاهش دستمزدی که دیگر کفاف معاش خانواده را نمی داد، ازلحاظ جسمانی تحلیل رفته بودند، با این حال برای یک ماه مقاومت کردند. در کشوری غرق درخستگی، بی تفاوتی و خصومت، کاملا از دیگران جدا افتاده شده بودند، با این حال برای یک ماه مقاومت کردند. می دانستند که به هیچ کمکی غیر از خود نمی توانند امیدی ببندند، می دانستند که از مدت ها قبل مچ پای طبقه ی کارگر ایتالیا را بریده اند، می دانستند که محکوم به شکستند، با این...

دانیل کالدر ترجمة پرتو شریعتمداری یادداشت مترجم: در موزة تاریخ، پیکر بی‌جان سدة بیست میلادی پوشیده است از زخم‌های به‌جامانده از تبر و تازیانة دیکتاتورهای دیوانه و سرمست قدرت. ژوزف استالین، آدولف هیتلر، بنیتو موسولینی، ایدی امین، اسلوبودان میلوسویچ، پل‌پوت، کیم ایل سونگ، فرانسیسکو فرانکو، آگوستو پینوشه، صدام حسین، معمر قذافی... فهرستی بس دراز از انسان‌نماهایی که گوشه و کنار جغرافیای زمین را به سمّ خودخواهی‌های جنون‌آمیز خود آلودند و خوف پلیدی جنایت‌هایشان را در همه‌جا گستردند. اما شماری از آن‌ها به این بسنده نکردند و جاه‌طلبی سیری‌ناپذیر یا میل به روشنفکرنمایی برخی از آن‌ها را بر آن داشت که افزون بر زخم‌های التیام‌نیافتنی بر پیکر سرزمین‌های خود و دیگران، آثار قلمی چندی نیز برای نسل‌های آینده به یادگار بگذارند. در روزگاری که استفاده از سایه‌نویسان هنوز در میان سیاستمداران چندان رایج نشده نبود، شماری از دیکتاتورها به توهم خودنویسنده‌پنداری دچار شدند و استعداد خود را در نگارش سبک‌های گوناگون...

جیمز الکساندر برگردان ابوالفضل رضایی کمک های ایتالیا به اندیشه سیاسی و اجتماعی، به گونه ای انحصاری چشمگیر اند و در واقع، ملل اندکی دارای سنتی این چنین غنی و طولانی هستند. برای تحسین اهمیت ایتالیا در این باره، کافی است نام دانته، ماکیاولی و ویکو را به زبان بیاوریم. در قرن بیستم نیز، مشارکت های ایتالیایی ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. از میان این قرن بیستمی ها، می توان به نظریه حاکمیت الیگارشی موسکا، مطالعه میخلز در مورد احزاب سیاسی، تحقیقات سیجل درباره ذهن جنایتکار و روانشناسی جماعت اشاره کرد. یکی از برجسته ترین جامعه شناسان و متفکران سیاسی ایتالیا ویفردو پارتو است. درواقع، نوشته های او آنچنان پرنفوذ است که "نمی توان تاریخ جامعه شناسی را بدون اشاره به پارتو نوشت". پارتو با وجود زندگی سیاسی پرفراز و نشیب و متشنج در قرن بیستم، تا به امروز به عنوان محققی با شهرت جهانی شناخته می شود. به علاوه...

دریای برآسوده از بیم موج توراکواتو تاسّو برگردان مهدي فتوحي گرچه شايستهتر است «تاسّو» (1544-1595)را به خاطر سرايش اثر سترگي چون «اورشليم رها شده» که شعري است حماسي با پسزمينهاي تاريخي از دوران نخستين جنگهاي صليبي، يک حماسهسرا بشناسيم اما موفقيت عظيم او بيترديد در لابهلاي سرودههاي غنايياش رخ مينمايد، خاصه در بخشهايي از «اورشليم رها شده»ي او و نيز نمايشنامهي شبانيش «آمينتا» و عاشقانه هاي وي که در مجموعهاي تحت عنوان «غزلها» گردآوري شدهاند. او در سنّ بيست و يک سالگي به خدمت خانوادهي «فرّارا» درآمد و همان راهي را رفت که قرني پيشتر «آريوستو» پيموده بود. اما او برخلاف «آريوستو» با اجتماعي تراژيک در خاندان «استه» مواجه شد. در سال 1575، پس از تکميل آثار سترگ خويش، تاسّو با نخستين چشمه از سلسله شکستهايش، در طول حيات خود مواجه شد که در قالب خشمي جنونآميز بر او جلوهگر شدند و او را ملزم به کنارهگيري از قصر «استه»...

آنتوني بورلو برگردان عبدالوهاب فخرياسري لئوناردو شاشا (١٩٨٩-١٩٢١) به فضيلت خرد باور داشت. عاشق داستان‌هاي چندخطي (داستان‌چه)، روايت‌هاي کوتاه و روح‌بخش، و حکايت‌هاي جمع و جور بود. نبوغ‌اش در اشکال خرد -حکايت‌هاي ولترگونه، رمان‌هاي پليسي، حاشيه‌نويسي بر کتاب‌هاي ديگران- و داستان‌هايش اغلب در محدوده‌هاي تنگ جغرافيايي -سيسيل، سرزمين زادگاه‌اش، شهرستان‌اش، حتي روستايش- جاي مي‌گرفتند. نه به خاطر شهرستاني بودن، بلکه به اين دليل که مي‌انديشيد جزء دربرگيرنده کل است و خرد کلان را در خود دارد و اين که رويدادي متفاوت، داستاني ساده، مي‌تواند واقعيتي کم و بيش غبارآلود را قابل فهم و دريافت سازد. از نظر شاشا هيچگاه جاي انديشيدن درباره سياست، تاريخ و حتي متافيزيک خالي نبوده، اما اغلب آن بر سر سوزن، بر سر هسته‌اي‌ خرد اما سخت و غيرانتزاعي آرميده است. از اين رو، هيچ جاي شگفتي نيست که زندگي ادبي‌اش را با گردآوري چند قصه‌ کوتاه -سي‌تايي داستان بسيار کوتاه درباره حيوانات، هر يک در...

برگردان علیرضا نجف زاده بخش سوم   مدل و واقعیت مدل طرحِ کلّیِ تیپیک از یک پدیده ی معین ،از یک قانون معین است. پیشامدِ یک شکلِ وقایع اجازه می­دهد که برایشان قانونی وضع کنیم، که ازشان طرحی کلی در بیاوریم و مدل­هایی بسازیم. تا زمانی که به این انتزاعاتِ خِرد ارزشی مطلق داده نشود، سودمندیِ تربیتی قابل ملاحظه­ای دارند: به گونه­ی معجزه آسایی به موفقیت در جایگیری در مرکز خودِ عملِ پدیدار که در جریان است کمک می­کنند و روی تمام امکاناتِ پدیده و گرایش­های غایت­باورانه­اش کار می­کنند. و بعد از موفقیت در به سرانجام رسانیدن این عمل آغازین، دیگر قسمت اعظم کار حل شده است: خِرد موفق به غافلگیریِ "شدنِ امر واقع" می­شود، در تمامیتش و بنابراین در فردیتش درکش می­کند. مدل، قانون و طرح در اصل تدابیر متودولوژیکی هستند که به تصاحب واقعیت کمک می­کنند، تدابیر انتقادی­ای برای آغاز آگاهی و شناخت دقیق هستند. یکی از این...

آنتونیو گرامشی  برگردان علیرضا نجفی بی  تفاوت ها متنفرم از بی تفاوت ها. چون فدریکو هبل5 معتقدم زندگی کردن به معنای مبارز بودن است. نمی شود که تنها "آدم" بود، غریب با شهر. کسی که واقعا زندگی می¬کند نمی¬تواند که شهروند نباشد و مبارزه نکند. بی تفاوتی تنبلی است، انگلی است، بی جراتی است، زندگی نیست. بنابراین از بی تفاوت ها متنفرم. بی تفاوتی وزن مرده ی تاریخ است. وزن سربی ای به پای نوآور است. عنصر لَختی است که در آن درخشان¬ترین اشتیاقات غرق می¬شوند، باتلاقی است دور شهرِ کهنه که از دیوارهای سخت بهتر محافظتش می¬کند، بهتر از سینه¬ی جنگجویانش، چونکه عابران را در عمق چسبناکش می¬بلعد، از بین می¬برد و گاهی کاری می¬کند تا دست از عمل قهرمانانه¬شان بردارند. بی تفاوتی باقدرت در تاریخ عمل می¬کند. غیرفعالانه عمل می¬کند، اما عمل می¬کند. تقدیر است، چیزی است که نمی¬شود رویش حساب کرد. چیزی است که برنامه¬ها را به...

آنتونیو گرامشی برگردان علیرضا نیاززاده نجفی یک تک شماره¬ی جوانان* تا چند روز دیگر با این تیتر تک شماره¬ای بیرون خواهد آمد که از سوی فدراسیون جوانان پیِمونته1 و معطوف به همین جوانان چاپ خواهد شد. می خواهد دعوت و محرکی باشد. رخداد ازآن جوانان است. تاریخ ازآن جوانان است. ولی آن دسته از جوانانی که در فکر وظیفه¬ای اند که زندگی بر هرکسی تحمیل می کند. دغدغه¬ی تجهیز مناسب خود را دارند تا به مناسب¬ترین شکل ممکن، آنطور که با اعتقادات درونی¬شان بهتر پیوند خورد، از پس این وظیفه برآیند. جوانانی در تکاپوی خلق فضایی که در آن انرژی، هوش و فعالیت¬شان اعلاترین اجرای خود را به دست آورد، کامل¬ترین و پرثمرترین نمودش را. جنگ جوانان را درو کرد، بالاخص از زحمات، از نبردها و از خواب¬های خوشِ اتوپیایی جدایشان کرد، ماجرا اینگونه هم تمام نشد چراکه به محرکی برای کنش و عمل تبدیل شده بود. ولی سازمانِ جوانانِ...

اولین پییه  برگردان عبدالوهاب فخرياسري   در تابستان ٧٣ پيش از ميلاد مسيح، حدود شصت برده مراقبين خود را به قتل رساندند و گريختند. تعدادشان به سرعت هزار برابر شد و پس از دو سال سوداي شکست ارتش رم –بزرگترين ارتش آن دوران- را در سر مي‌پروراندند. جمهوري از بيم جان ارتش کاملي شامل هزاران –تا پنجاه هزار- سرباز را روانه جنگ با آنان نمود. در مارس ٧١، ارتش بردگان شکست خورد و شش هزار تن که جان به در برده بودند، در مسافتي به درازاي ٢٠٠ کيلومتر در جاده آپیین Appienne که رم را به کاپو مي‌پيوست به صليب کشيده شدند. برده‌اي که همه اين حوادث را رهبري کرده بود و در جنگ کشته شد، اسپارتاکوس نام داشت و خود گلادياتور بود.    به هيچ روي عجيب نيست که داستاني چنين شگفتي‌آور به حيطه اسطوره رانده شود  و اعتبارش کم و بيش مخدوش گردد. با اين حال، شکي در...

  نوشته ی پیتر برک     The Italian Renaissance: Culture and Society in Italy    منتشر شده در 1 ژانویه 1972، انتشارات دانشگاه پرینستون،جلد کاغذی، 298 صفحه، ISBN: 0684125765. ویرایش دوم، منتشر شده در 1 اوت 1987، انتشارات دانشگاه پرینستون،جلد کاغذی، 294 صفحه، ISBN: 0691028389. ویرایش سوم، منتشر شده در 23 فوریه 2013، انتشارات دانشگاه پرینستون، جلد کاغذی، 326 صفحه، ISBN: 9780691162409.   رنسانس ایتالیا یکی از برجسته ترین و شورانگیزترین دوره های سراسر تاریخ انسان است که بیشتر در فلورانس متمرکز بود اما مراکز مهمی نیز در شمال ایتالیا دارا بود. شاید واقعیت کانونی، گرد هم آمدن شکوفایی اقتصادی، رفاه و استعداد بود. شکوفایی اقتصادی افراد و گروه ها بود که موجب خلاقیت و تألیف هنرمندان و اندیشمندان شد. با این همه، این خلاقیت و تولید فوق العاده ی هنر، نه به انگیزه ی آز و سرمایه گذاری برای سود بیشتر، بلکه فضیلت، افتخار و لذت بود. پیتر...

پرویز شهدی ميان همه ملت‌ها و همه زبان‌ها، نويسندگان و گويندگاني طنزپرداز بوده‌اند و هستند، اما به گمان من ايتاليا و نيز کشور خودمان، ايران، دست بالا را دارند. البته چون ما به نثر کمتر پرداخته‌ايم، همه طنزپردازهايمان در قالب شعر طبع‌آزمايي کرده‌اند، اما ايتاليايي‌ها به‌ويژه در قرن بيستم و پس از جنگ جهاني دوم، با نوشته‌ها و فيلم‌هايشان موجي از نوگرايي و طنز تلخ و گاه بسيار گزنده را در اين کشور به وجود آوردند؛ فيلم‌هايي که شايد فقط هم‌سن و سال‌هاي من به ياد دارند و در حال حاضر اثري از آن‌ها نمي‌بينيم (به‌ويژه با دوبله‌هاي سراسر متلک‌پراني و گوشه‌کنايه‌هاي پر‌معني و همزمان خنده‌دار). فيلم‌هايي با مضامين طعم تلخ شکست، غرور جريحه‌دار شده، سست عنصري بادمجان دور قاب‌چين‌هايي که دور و بر موسوليني خل و چل و خودبزرگ‌بين را گرفته بودند که مي‌خواست امپراتوري رم قديم را زنده کند و بعد هم فقر و بحران‌هاي اجتماعي که هنوز...

  در دوره ای که در سراسر جهان اسلام ، طالبان علم در انتخاب مواد آموزشی و پژوهشی از آزادی کامل برخوردار بودند ؛ کلیسا حق این انتخاب را از پیروان خود سلب می کرد و حتی علوم تجربی را تحت نظارت خود درآورد و آموزش در انحصار صومعه درآمد و بدین ترتیب  استقلال فردی چه در زندگی معنوی (آموزش و تفکر پژوهش ) و چه در زندگی مادی و ظاهری به کلی منتفی گردید و آنچه در نوشته های اروپایی (( فرهنگ دوران باستان )) نامیده می شود در خواب فرو رفت و تصورات و فرهنگ قرون وسطایی جای آن را گرفت . با همه ی این احوالات ، کلیسا برای ترویج مسیحیت و استوار ساختن پایه های خود ، ناچار بود مردمان دانشور و تربیت یافته را به سوی خود جلب کند و برای رسیدن بدین هدف مجبور بود با آنان به زبان خودشان سخن بگوید ؛ مردانی...

  برگردان ترانه رجبیان در سال 1999 جومپا لاهیری توانست برای اولین کتاب خود، «مترجم دردها»، جایزه پولیتزر را به دست بیاورد. در سال 2003 از روی رمان دیگرش، «همنام»، فیلمی ساخته شد و در سال‌های بعد «خاک غریب و گودی» را نوشت اما همچنان از خودش راضی نبود: «دنبال صدایی بودم که همیشه از من فرار می‌کند.» به همین خاطر هم بود که این بار تصمیم گرفت چیز تازه‌ای- خیلی تازه - بنویسد و همین کار را هم کرد. «به دیگر سخن» شامل خاطرات جدیدش بود که به زبان ایتالیایی منتشر شد: «یک هفته بود که به رم رسیده ‌بودم و شروع به نوشتن کرده بودم. در دفتر یادداشت‌های روزانه‌ام و به زبان ایتالیایی می‌نوشتم. این اولین قدمی بود که در این مسیر برداشتم و از آن به بعد هرگز متوقف نشدم.» پدر و مادر لاهیری از هند به امریکا آمده بودند و او تا چهار سالگی فقط به...

آنتونيو گرامشي  روشنفکر، نظريّه‌پرداز، سياستمدار و از بنيانگذاران اصلي حزب کمونيست ايتاليا بود که ايده‌هايش تأثير بسيار بر کمونيسم ايتاليايي داشته است. او از آوريل 1924 تا 1926 ميلادي با سمت دبيرکل، رهبري حزب کمونيست ايتاليا را بر عهده داشت و به مقام نماينده در مجلس نمايندگان ايتاليا انتخاب شد. او در عرصه‌ي جامعه‌شناسي سياسي، در قرن بيستم ميلادي، يکي از نظريّه پردازان اصلي و در حوزه‌ي مطالعات فرهنگي يکي از نظريّه‌پردازان مدرنيست است. شناخت اوليّه‌ي گرامشي از مارکسيسم با مطالعه‌ي فلسفه‌ي هگل و فلسفه‌ي کلاسيک آلمان آغاز شد. او در طي سال‌هاي جنگ جهاني اول (18-1914 م) آثار مارکس، انگلس و رزالوگزامبورگ را مطالعه کرد و از ‌آنها تأثير گرفت، ولي مارکس بيشترين تأثير را بر او داشت. او همچنين آثار بنه دِتوکروچه  را دقيق مطالعه کرد و درباره‌ي او گفته است: «همانگونه که فلسفه‌ي هگل مقدّمه‌ي مارکسيسم در قرن 19 ميلادي و يکي از پايه‌هاي قرن جديد بوده،...