مریم قرسو نخستین دیدار من با باباغلام مارگیری، بابازار ِ روستای گرازویه در نزدیکی میناب، در سال 1385 بود. وقتی که برای مدتی کوتاه توانستم از کار و درس مرخصی بگیرم و چند روزی به دیار زار و زاری ها بروم. به همراه دوستی هنرمند و بومی از بندرلنگه عازم میناب شدیم و از آنجا به روستای تفتیده ی گرازویه رفتیم. هوا به شدت گرم بود و شهریور ماه تنها زمان فراقت من، و بنابراین چاره ای جز صبوری و تحمل تیغ آفتاب نداشتم. گرازویه روستایی است کم جمعیت، آرام، با درختانی تنک و خیابانهای خاکی. خانه ی باباغلام مارگیری رو به شرق، خانه ای کوچک و با صفا است که با پرده های گلرنگ آراسته شده است. همسری بسیار کم حرف و هنرمند دارد که تمام عصرها وقتی گرمای آفتاب کم می شود، در سایه ی درخت بزرگ روبروی در ورودی خانه، می نشیند و تار و پود نخ...

  وقتی از خلیج‌فارس صحبت می‌کنیم باید در نظر بیاوریم که از کدام خلیج‌فارس صحبت می‌کنیم. آنچه از خلیج‌فارس در ساحت هویتی یا به‌عبارت‌دیگر در آینه تاریخ و فرهنگ موردنظر است، تنها یک محدوده طبیعی همچون یک ظرف نیست که هر آنچه در آن وجود دارد به نام آن تلقی کنیم. بلکه در ساحت هویتی خلیج‌فارس یک پدیده و مجموعه فرهنگی است. مجموعه‌ای که در مسیر حضور آدمی در این حوزه طبیعی شکل‌گرفته، کامل شده و به انسجام رسیده است. اگر این انسجام نباشد داده‌های فرهنگی موجود در خلیج‌فارس به یک مجموعه تبدیل نمی‌شود. انسجامی حاصل تعامل و پیوند میان عناصر مختلف آن است که درنتیجه این عناصر را به هم وابسته ساخته است تا از طریق تعامل به تعادل درون مجموعه‌ای دست یابند. فرهنگ خلیج‌فارس یک فرهنگ بسته با حریم محدود همچون قلعه نیست که حیات و تداوم خود را با نگاه به درون دنبال کند، بلکه خلیج‌فارس مجموعه‌ای...

لباس هایم را با عجله بیرون می آورم و به سرعت به سمت دریا شیرجه می روم. سرم را از آب بیرون آوردم و شوری آب دریا را با دست از صورتم پاک می کنم: -اللهم صلی علی محمد وآل ... دست پدر در آب فرو می بردم. آها ....از آب که بیرون آمدم شنیدم که پدر با خود می گفت: -انشاءالله امسال دریا برای مردم پر خیر وبرکت باشد. بار سوم که از آب بیرون آمدم خورشید طلیعه طلایی اش را در امتداد افق می گستراند.به خانه که رسیدیم حیوان¬های خانه¬مان با سرو بدن¬های قرمزشده از رنگ گلک به دنبال هم می دویدند،پدر لباس سفید بلندش را پوشید، از کنارم که رد شد بوی عطر عربی تمام سرم را پرکرد، مادر که از مطبخ با دیس پر بیرون آمد بوی بلالوت هل دار و تخم مرغ در هم پیچید حالا خانه کامل رنگ و بوی عید می داد. پرسیدم:...

مقدمه: معماری از شاخه هایی از علم است که پیوند ناگسستنی با تکنولوژی، از گذشته های دور تا به امروز داشته است. معماری و انسان بی شک در ارتباط با یکدیگرند و بر هم تأثیر متقابل می گذارند. آن چیزی که مهم است شناخت چگونگی، حدود و کیفیت این رابطه است. " معماری در لغت به معنای علم بنایی و آبادانی و آباد سازی آمده است و معمار به معنای بسیار عمارت کننده، آنکه عمارت می کند و موجب رونق و تعالی گردد و عمارت نیز به معنی آبادی است. لغات هم ریشه ی معماری و عمارت نیز، همه معنایی از آبادانی و زندگی و حیات را در خود دارند. معمر به معنای طویل العمر، معمر به معنای تنزل فراخ با آب و گیاه، منزل بسیار آب و گیاه و مردم و معمور یعنی آبادان، آباد مسکون و دارای جمعیت از مردمان ( دهخدا، 1377:    21184). تعریف ساده ای که...

رقص نیز به عنوان یکی از انواع هنرهای انسانی (هنر مردمی)، زبانی ویژه و منحصر به خود را دارد، که در واقع ارجاع به چیزهایی است که در داخل شبکه های اجتماعی- فرهنگی (شیوه های زیست عمومی) موجود می باشد. رقص، زبانی است برای بیان "شیوه زیستی خاص"؛ یعنی به ظهور رساندن "فرهنگ مردمی ویژه"  که حاصل بازنمود شده زندگی در رفتار و تفکر آنان است. به عبارت دیگر رقص تنها عرصه ای است که نحوه زندگی و زیست در عالی ترین و خالص ترین سطح به بیان می رسد؛ چراکه رقص همراه است با شدیدترین بروز و ظهور احساسات و شورهای برآمده از درونی ترین ادراکات عاملان رقص از معنای زندگی و فلسفه هستی آن. زبان و نشانه های شورمند رقص در اوج بسیار بالای خود تمامی حوزه های زندگی (اسطوره، ادبیات، موسیقی، تاریخ، اقتصاد و حتی سیاست) را تحت پوشش قرار می دهد و آنها را در قالب...