پیر سانسو برگردان ناصر فکوهی و زهره دودانگه بناهایی برجای میمانند که تردید داریم باید آنها را ویران کرد یا تغییر شکل داد. شهر در مادیت خود در برابر تغییر مقاومت میکند و این مادیت امری خاموش نیست: این مادیت از همه سو نشانههای خود را بروز میدهد و ممکن است پروژه انقلابی را به اشتباه بیندازد. انقلاب برای نظام نشانهای دیگری آماده نیست که آن را جایگزین نظام نشانهای کند که با آن روبروست، و از این رو تلاش میکند با طوفان شکوه خویش آن [نظام نشانهای] را از میان بردارد: نه اینکه این شکوه و عظمت، چنان که سعی دارند تلویحا بدان اشاره کنند، خود توخالی باشد، اما تلاش میکند خلاء را به وجود آورد. در این زمینه، نبرد میان نشانهها دراماتیکتر و یأسآورتر از نبرد میان سلاحها به نظر میرسد. با این نکته چه میخواهیم بگوییم؟ انقلابیون چنانچه پیروز شوند، با زور «همه چیز را صاف میکنند»....
پیر سانسو برگردان ناصر فکوهی و زهره دودانگه برخی از اشکال جشن نیز شکل و شمایی کمتر هولناک دارند. برای نمونه برای مدتی هم شده آدمها شهر را صاحب میشوند، تصور میکنند میتوانند از آن بدون کمترین هزینهای بهره ببرند. جایی ساکن شوند اما بهایی نپردازند، از وسایل نقلیه استفاده کنند و هزینهای برایشان نداشته باشد. این آرزوی ساده لوحانه، فراتر از فراغ بالی که همه میخواهند سرانجام به آن دست یابند، نشانهای است از ظهور یک دوران نوین که مبارزان ]انقلابی[ آن را رقم زدهاند. وقتی مردم به آنها نوشابه و غذایی برای خوردن می دادند بعید و تصورناپذیر بود که بابت اینها پولی از ایشان طلب کنند. هر پاریسی، از آنجایی که یک شهروند پاریس است، از حق پرسه زدن در شهر، ساکن شدن در آن، تنفس هوای آن و لذت بردن از روشناییهایش برخوردار است. شهر به مثابۀ یک اثر هنری یا به مثابۀ یک کنش...
پیر سانسو برگردان ناصر فکوهی و زهره دودانگه حرکت انقلابی آیا شهر و انقلاب به یکدیگر پیوستهاند؟ ابتدا بگوییم که انقلابها اغلب زمانی که خودانگیختگی خود را از دست میدهند، زمانی که شور و هیجان شهری در آنها از میان میرود، میمیرند: این خطری است که یک انقلاب به ظاهر پیروزمند را تهدید میکند و آن را از میان میبرد: انقلاب ظاهراً در یک شکل نهادی قاعدهمند میشود؛ اما در واقع عادتها جایگزین [جشنهای انقلابی] میشوند و دیگر از شادمانیهای جشنها[ی انقلابی] خبری نیست و همه چیز به جایی دیگر، به دور از نگاه مردم میرود. این دقیقاً چیزی است که از ابتدای انقلاب به آن ضربه میزند: تبلیغ زندگی سیاسی. شکی نیست که رهبران جدید میتوانند در مجالس، در بناها گرد هم آیند یا در محاکم حضور یابند. اما شهروندانی که آزادانه به درون این مکان میروند نیز میتوانند تصمیمات آن رهبران را تشویق کنند یا به سخره...